گاها به اشتباه تصور بر این پنداشته میشود که کار هنری ایجاد اثری غیر معمول ، که فقط برای هنرمندان یا بخشی از روشنفکران قابل درک است می باشد. اما هنرهای کاربردی به ویژه طراحی جعبه و پیام طرح باید توسط مخاطبین خاص خود درک شود. از طرفی واژه ی “مصرف عام” چنان کلی است که تقریبا مصداق ناپذیر است.
حکم رانی دو عامل اساسی که باید بر عملکرد طراحان و برنامه ریزان مورد توجه قرار بگیرد؛ پرداختن به جنبه های هنری و ایجاد جعبه و بسته بندی و در نهایت یک کارتن ، چشمگیر و خلاق همراه باطراحی تازه یک عامل و دومبن عامل بکار گرفتن نیاز های بازار و نکات فنی کارشناسان طبق قوانین است.
نوآوری همواره به عنوان موتور محرکه ی هنر و صنعت بسته بندی و صنایع چاپ عمل کرده است . روز به روز مردم بیشتر به کار های خلاق و نو بها میدهند اما حتی ابتکاری ترین بسته بندی و جعبه سازی ها همچنین خلاق ترین فکر ها هم از تجارب قبلی بهره میبرند ، اما فرم یا مواد جدیدی بکار گرفته میشود. هنکامی که طراحان حرفه ای کارشان را شروع میکنند ، به عنوان چالش اصلی دو نکته متفاوت مقابل آنهاست ، یکی بکارگیری ابتکارت جدید و روش های نو و دیگری حفظ دستاورد ها و تجربیاتی که پیش ازین امتحان خود را پس داده اند.
کار هنرمندان گرافیک به هنرپیشگان سینما و تئاتر میماند، که باید بتوانند خود را در قالب شخصیتی قرار دهند که باید نقش آن را بازی کنند. بسته بندی مرکب های وینزور، نمونه کاملی از این موضوع است. با تغییر طراحی بسته بندی، فروش محصول شش برابر شد.هر یک از بسته ها طرح و نقشی متفاوت دارد گویا هر کدام از منظری و به طور مجزا حکایتی از هنر و زندگی را بازگو میکنند.
هر چه طراح جا افتاده تر، دقیق تر ، و بی تکلف تر عمل کند این سبک ، دلنشین تر شده و بیشتر نمایان خواهد شد.سبک هارا میتوان به سه دسته ی ،زمانی فردی و منطقه ای تقسیم کرد . باید توجه داشته باشید که استفاده ی بیش از حد از عناصر ملی و مذهبی و سنتی به نیت ایجاد یک هویت آشکار و صریح بومی ،در همه ی کار ها مطلوب نیست.